Corona zet geen rem op Limburgse export in 2021
Meer dan een kwart van de Limburgse ondernemers plant, ondanks de coronacrisis, méér in te zetten op export. Dat blijkt uit onderzoek van professor Pieter Vandekerkhof en onderzoeker Maarten Colson van de UHasselt. Het aantal oorsprongscertificaten voor Limburg lag in de eerste maand van 2021 alvast hoger dan in dezelfde periode vorig jaar. “Om ons welvaartniveau ook na deze crisis te behouden, is economische groei noodzakelijk. Maar ons land is té klein om die groei enkel binnen de landsgrenzen te realiseren. Het is hoopgevend dat onze ondernemers zich niet laten afschrikken door de huidige pandemie. We roepen de overheden dan ook op om die exportintenties op alle mogelijke manieren te faciliteren”, aldus Cathérine Dreesen, directeur internationalisatie van Voka – KvK Limburg.
De coronacrisis zette de wereldhandel bijzonder onder druk. Net daarom zijn de vaststellingen van Vandekerkhof en Colson zo opvallend. Noch de economische terugval, noch de aanhoudende onzekerheid zorgen ervoor dat de Limburgse ondernemer op zichzelf terugplooit. 28% van de familiebedrijven en 27% van de niet-familiebedrijven zegt meer te zullen inzetten op export. Bij de scale-ups ligt dit aandeel zelfs op 43%. “De economische impact van deze crisis is enorm, maar het ondernemerschap blijft groot”, aldus professor Vandekerkhof. “Want ook de goesting om nieuwe vennootschappen op te starten blijft intact. De exporthonger kadert dan weer in een bredere veranderingsbereidheid van het eigen business model. Hoopvolle signalen die nu verder versterkt moeten worden in het relancebeleid.”
De resultaten worden nu ook ondersteund door de naakte cijfers. Vorig jaar daalde het aantal oorsprongscertificaten en de goederenwaarde ervan met respectievelijk 4,6 en 12,6% (zie grafiek 1 & 2). “We zien nu dat we in februari voor het eerst zowel meer oorsprongscertificaten als een hogere goederenwaarde laten optekenen in vergelijking met dezelfde periode vorig jaar. Het tij lijkt dus te keren en dat is goed nieuws met het oog op een krachtige relance,” stelt Dreesen.
Innoveren en investeren
En dat is louter te danken aan het ondernemerschap van de Limburgse bedrijven. “Onze modellen tonen immers dat de kans dat er verder ingezet wordt op export bijna tweemaal zo groot is bij ondernemers die in deze crisis innoveren en in nieuwe vennootschappen investeren”, aldus professor Vandekerkhof. ”Een duidelijk signaal dat ondernemerschap gekoesterd én actief ondersteund moet worden, willen we ons exportpotentieel straks ook echt valoriseren.”
Dat zegt ook Vincent Van Baelen, CEO van Indupack: “Vanaf 2014 hebben we ieder jaar een omzetgroei gekend van 20 tot 30%. Momenteel bedraag die meer dan 10 miljoen euro. Voor ons is export erg belangrijk, omdat 80% bestemd is voor de buitenlandse markt. Zo zijn we Europees marktleider in plastic rijplaten. Die zijn goed voor 70% van onze business, daarnaast maken we ook plastic pallets en kunststof tuinpalen. Vorig jaar hebben we overigens nog een nieuwe hal in gebruik genomen, waardoor de stockruimte meer dan verdubbelde. We hadden 1.250 m2 beschikbaar en met het nieuwe gebouw is er nog eens 2.000m2 bijgekomen.”
Exporthonger
Dertig procent van de Limburgse jobs én welvaart is nu reeds direct of indirect gelinkt aan buitenlandse handel. Cathérine Dreesen: “Wanneer we alle producten en diensten die we vandaag exporteren zelf zouden moeten consumeren, zou iedere Limburger op jaarbasis bijna 25.000 euro méér moeten uitgeven. Het is duidelijk dat dit niet haalbaar is. Zeker wanneer we weten dat we daarbovenop nog eens tien jaar lang 2% duurzame groei nodig hebben om terug aan te sluiten op het welvaartsniveau van voor corona. Export is met andere woorden van levensbelang voor een kleine economie als de onze.”
Met dit onderzoek - geruggesteund door de meest recente exportcijfers -wordt onmiskenbaar bewijs geleverd dat het ondernemerschap en de exporthonger van de Limburgse bedrijven alleen maar gegroeid is tijdens deze crisis. “Een honger die gevoed moet worden met goed beleid. Te beginnen met eindelijk onze mobiliteits- en infrastructuurproblematiek aan te pakken. We zijn immers niets met een gunstige ligging wanneer we onbereikbaar zijn. Daarnaast is het zaak onze loonkostenhandicap niet verder te laten ontsporen. In dat opzicht is de vakbondseis om nog meer loon onbegrijpelijk. Hierdoor zou onze aantrekkingskracht als exportregio verder dalen en verliezen we groei die broodnodig is om onze welvaartsstaat te onderhouden,” besluit Dreesen.