IPA zorgt (misschien) voor sociale vrede, maar structurele hervormingen blijven nodig
Voka – Kamer van Koophandel Limburg kan zich vinden in het interprofessioneel akkoord (IPA) dat afgelopen nacht is bereikt. Niets staat de regering nog in de weg om de maximale loonmarge voor de komende jaren vast te leggen in een koninklijk besluit, rekening houdend met onze concurrentiepositie: maximaal 0,4% loonstijging bovenop de automatische indexering van 2,8%. “Dit akkoord mag misschien wel de sociale vrede bewaren, het lost de problemen op de arbeidsmarkt niet op. Het IPA is een remedie uit het vorige millennium en staat broodnodige structurele hervormingen in de weg”, aldus Johann Leten, gedelegeerd bestuurder van Voka – KvK Limburg.
Van nu af aan kan alle energie naar de relance van onze economie gaan. De crisis heeft de krapte op de arbeidsmarkt niet verbeterd, integendeel. De kwalitatieve krapte blijft immens: 40% van de deelnemers aan onze enquête geven aan dat ze specifieke profielen maar niet kunnen vinden. Er moet nu dus ook werk gemaakt worden van een activeringsbeleid en van de noodzakelijke arbeidsmarkthervormingen op maat van elke regio.
Voor Voka – KvK Limburg was het cruciaal dat de leeftijd voor SWT niet werd verlaagd, maar wel behouden blijft op 60 jaar. “We moeten de krapte op de arbeidsmarkt met alle middelen aanpakken, dan past het niet om mensen vroeger met pensioen te sturen. Loopbanen verkorten zou het verkeerde recept zijn”, zegt Leten. “We zullen wel kritisch toezien op het systeem van landingsbanen waarbij mensen vanaf 55 jaar minder zullen kunnen gaan werken. Die leeftijdsgrens ligt tot op vandaag op 60 jaar. Werknemers van 55 jaar en ouder die minder willen gaan werken, moeten ter compensatie dan wel langer aan de slag blijven. Anders levert deze maatregel geen positief effect op en wordt er niet langer gewerkt.”
Voka – KvK Limburg is wel tevreden dat alle sectoren flexibeler kunnen omspringen met overuren. De coronaregeling die voor enkele sectoren werd uitgewerkt, wordt veralgemeend. Dit moet de economische relance ondersteunen. “De verhoging van de minimumlonen betekent een meerkost voor de bedrijven. Om de verhoging zowel voor werkgevers als werknemers interessant te houden, rekenen we op een voordelige behandeling van deze verhoging op fiscaal- en sociale zekerheidsgebied. Deze verhoging zal evenwel niet leiden tot meer jobs en een hogere activiteitsgraad, wat toch de ambitie is van deze regering.”